En Uzun Gece

Bazen R yapmak gerekir..

Hiç olmadık anda duygularını hiçe saymak,

Gözlerine bakarken, ruhun erir..

Bazen acı verir söylenenler..

Aradaki uçurumlar görmezden gelinir..

“Seni daha önce tanımamış olmak üzer”

Cümlesindeki daha önceyi düşünürsün..

Bi iç çekiş tüm hayatını sarar..

Buram buram ben kokman keşkeleri ısıtır..

Senle başlayan cümlelerimse beni..

Gözlerim, kalbim, kolundaki kokum sende baki M.K..

Ve bugün 21 Aralık, en uzun gece..

Yaftalanmış Çizgiler

Sınırlarım aşılmamalı benim!

Ben olduğum için sevilmeliyim mesela..

Kendi istedikleri gibi olmadığım için yaftalıyorlar oysa..

Buyum, böyleyim!

Hatalarımla, doğrularımla kabul etseler ya?!

Nerde?!..

Bir süre sonra anlatmayı, anlaşılmaya çalışmayı öyle bir bıraktım ki..

Ama tek vazgeçmediğim çizgilerim..

Kimin ne düşündüğü, benim için ne yorum yaptığının bir öneminin olmadığı bir dönem..

Ve bunu sağlayan da kötü tecrübelerin birikmişliği..

Maalesef..

O çizgi aşıldı ve ben de üzerlerini çizdim!

Kasırgadan Hayatım

Son hafta sonu..

Bir şey daha öğrendik be dostum..

Mutluluğun içinde acı..

Sevdanın içinde ayrılık..

Huzurun içinde sonsuz özlem..

İstemeden yarım kalmışlık..

Bilinen mutlak son; bitmesin diye uğraşırken..

Ve söylenen son o cümle:

“Kasırgadan hayatımın içindeki tek tutunduğumsun”

Densiz Aşk

Küskünlükler..

Sebepsiz terk edişler..

İstenmeyen kırgınlıklar..

Mesafe..

Densiz aşk..

Başka hayatlar..

Ağır ödenen sensiz sevgi..

Bambaşka yollar..

Mutsuz sonlar..

Umutsuz Yollar

Biraz yalnızlık doldurdum ceplerime,

Biraz hüzün..

Sokaklar kayıp, umutsuzluk ellerimde,

Her adım feryat..

Her anım, bir öncekinden vasat..

Yıkılmış duvarlarımda, gurbet..

Bütün fazlalıklarım, dertlerim..

Mesafeler yakın, kalplerimiz uzak..

Düşlerimiz de bile kavuşamayan yollar..

Eksik kalpler..

Kırgın hasretler..

Sonu olmayan şiirler..

Ağıt

Sararıp soldu kırgınlıklarım,

Döküldü sonbaharda yaralarım,

Husumetimdir, sadece kalan alışkanlıklarım,

Ne gidenedir nazım, ne kalana..

Bir ağıt tuturmuş dilim,

“Çöl olsun ömrün, su olmasın; yüreğimden akan yaşlarım”

Sevdanın esamesi okunmaz, salim artık aklım,

Ne mağrur bakışlarım, ne muhtaç sana..

Bedbin Ruhlu

Bedbin ruhlu-yum..

Hile değil bu yaptığım,

Sadece seviyorum..

Güneşim,

Kalbim,

Gün ışığım..

Bir gün geldiğinde,

Aydınlanacak tüm sokaklarım..

Kırk Yama

Duyulur mu martı sesleri,

Güvercin kanatlarında..

Şikayet eder mi kırılan kalpler,

Çığlıksız gözlerde..

Beklenir mi sevgi sözcükleri,

Ellerin sıcaklığında..

Düşünülür mü gidişler,

Kaybedilen savaşlarda..

Kırk yama yapsam,

Kırk denizden getirsem de..

Olmayacak yürek yangınlarımda..

İnsanız işte!

Ben hep böyleydim..

Olduğum gibi..

Güzel seven, yalanla arası olmayan, 

Dürüstlükten yana.. 

Gerçek duygularını gösteren..

İnsanız işte..

Hata yapılıyor!

Sana fazla olduğumu, 

dengin insanlarla karşılasınca anlayacaksın! 

Yıkılmış Düşler

Yıkım..

Oluşan enkazlar..

Gidişlerin, dönüşü yok..

Deliriyorum, son yok..

Boşlukta ruh, acılar baki..

Kim bilir, kim yazar, kim söyler?

Kayboluş..

Sonsuz mutsuzluk..

Karanlık, çok karanlık..

Felaket..

Acımasız yalanlar, sahte sözler..

Direniyorum, istiyorum çok..

Kilitler kat kat, kapılar açtıkça; kapanıyor.

Güneşim ne zaman batıdan doğacak?

Aydınlık nerede?!

Mezar

 İçimdeki kız çocuğu öldü bugün!

Ürkek ve korkaktı; ona sunulan lunaparkta.. 

Güvenmeye başlamıştı, gerçek sevgiyle tanıştığını sanıyordu.. 

Yaşamaya başlamıştı oysa küçük kız, alışmaya ve sevmeye başlamıştı.. 

Bilmiyordu, duygularının, sevgisinin ve güveninin katiliyle tanıştığını..

O, sunduğu lunaparktaki oyuncakları acımadan kırdı, rengarenk olan her şeyi simsiyaha boyadı..

Nereden bilebilirdi ki sevginin sahte, lunaparkın mezarı olacağını..

O küçük kız öldü!

Ruhum İstanbul

İki şehir,

Mesafeler engel değil..

Tuzaktı bana aşklar,

Ta ki düşene kadar gözlerine..

Garip bi huzur,

İçinde rengarenk oyuncakların olduğu lunapark gibi..

Aşk'ım İzmir,

Ruhum İstanbul.

Loş, Puslu Kuruntular

Gün batımına eklenmiş gözleri,

Kıyıya vuran dalgalar rengarenk, huzurun..

Hangi çiçekten almış, ruhun izleri?

Rüzgara karışmış kokun..

Hayallerim loş, yarınlarım puslu..

Takılır mı kalbin, kalbime sonsuza?

"Olamaz mı, sevemez mi?" sorularım; boş kuruntu..

Elinden tutar, çıkar mıyım aydınlığa?

Günebakan

Haksız çıkar mıyım bu defa, pes etmemiş gibi..

Yeniden güvenebilir miyim, yenilmemişçesine..

Aşkı yaşayabilir miyim, günebakan gibi..

Vazgeçebilir miyim yitik duygularımdan, yaşamamışçasına..

Sarabilir miyim, gitmeyecek gibi..

Sevebilir miyim en baştan, hiç sevmemişçesine..

Direnebilir miyim, bırakmayacak gibi..

Yaşayabilir miyim duygularımı, sonsuzmuşçasına…

Eşfa

Kalbimdeki yaşlara; ipek mendil, 

Bakışlarımdaki dalgalara; engin deniz,

Yazılmamış şiirlerime; mısra,

Eksik kalan ruhuma, eşfa olur musun?

Fütursuzca

Gönül evim sarkaç misali,

Her çarpışında, titreyen sevda nameleri..

Ölümden beter susuşları,

Mücrim edalı bakışları..

Yağmurlar fütursuzca başladı,

Son'bahar'ı bekleyen geceleri..

İki güneş arasına sıkışan günleri,

Tutulan dileklerin doldu miadı..

Mısra mısra yaşananlar başlangıcı,

Zindan eden sözler biter ve dönüşür çiçek bahçelerine..

Statik Kelimeler

Yaslan hayalim, yaslan bana, 

Başını daya omzuma..

Kalbim, bir şarkı mırıldansa,

Sevdadan, bizden yana..

Statik kelimeler yazılsa lügatıma,

Sen düşsen aklıma..

Sigara yaksan bi anda,

Dumanı özgürce yayılsa..

Bir nefes alsam dumanından,

Tadın hep bende kalsa..

Binlerce Ruh

Bugün aklına düştüm mü hiç?

Ben senin kirpiklerinin birbirine kavuşmasını özlerken,

Binlerce ruhtan benim ki farklı mı sende?

Okuduğun romanlardaki baş karakterde mi suç?

Olağan değil yasemin kokuları sen gelirken,

O senle doğan tüm cümlelerim mi ölümde?

Gel,

Kal,

Ve sonsuz ol bende..

Saudade

Yaralı sevdalar, bitmeyen saudade’m!

Gönlümü sersem ömrüne, olur mu yama..

Senden gelen esintiler; fırtınam..

Telaşelerim hasret, kırgınlıklar düş yorgunluğuma..

Yüreğime hükmeder; mantığım..

Kavuşmalar buruk, umutlar her sabahın kıyısında..

Mücrim Edalı

Tükenmez sanılan zaman geçiyor..

Kat kat çoğalması gerekirken,

Katlanarak eksiliyor sevgimiz..

İvedi yaşamalı!

Yarınlar dünsüz..

Bugünler mücrim edalı..

Bakışların zindan ederken..

Sen bugünden (tekrar) sev beni..

Güneşin Sarkıtları

Olmaz dediğim oldu,

Gelmez dediğim geldi,

Eğer bu rüyaysa, kimse uyandırmasın beni!

Denizlerim sustu,

İsyanlarım çekildi,

Vuslatım buysa, kimse uyandırmasın beni!

Sevdam mısralara doldu,

Yarım kalan sergüzeştimin beklediğine, değdi..

Güneşin sarkıtlarıysa bu, kimse uyandırmasın beni!

Ferman’ım

Beklemeyi seçmişken,

Bahar gelmiş,

Taçlanmış yüreğim..

Sen’den mırıldanmışken,

Bakışlarını özlemiş,

Yaş’sız artık kirpiklerim..

Umutlarım yalpalanmışken,

Yokluğunuzdan varolmuş,

Kıyına çarpan ilhamım..

Ay geceden eksilmişken,

Sarıp sarmalanmış,

Aşk ola, verile fermanım!

Dudaklardaki Gökyüzü

Zaman gibi sessizsiniz, hep sessiz..

Sizsizliğimde dölledim sevdamı, nedensiz..

Yaşamasakta 'anı' koydum adlarını…

Küllerimin sıcaklığında çöl çiçeklerim..

‘O’na susamışlığınızın farkında mısınız?

Eski söylediklerinizi bekler, işitselliğim.. 

Dudaklarınızdaki gökyüzü uçsuz bucaksız..

Hisler vakitsiz..

SER'den Vazgeçmişliğim

 11 yıl sonra, bugüne...

İnşa ettiğim antik şehirde,

hücrelerim..

Gönlümden geçenler, kıyıya vuran,

korkularım..

Bakışlarına hasretlik halimde,

durgunluğum..

Düşer zamanım en olmazından,

eksikliğim..

Adında geçen hece gibi SER'de(n),

vazgeçmişliğim..

Yetim özlemler çıkmış nazarından,

hayallerim..

Kurak sensizliğim, bizsizliğimden,

bensizliğim..

Temmuz

Bilmem kaçıncı bu hüzün?

Sınandığım son dilek mi bu?

Verdiğim sınavlar bitti mi?

Şansın adı ‘temmuz’ mu?

Peki hayal ettiklerim, olmaz dediklerim..

Biraz daha sabır..

Taş duvarlar arasında açılmış çiçekler yakın…

Çalakalem Hayat Defterim

Yokuş aşağı kırgınlıklarım,

Dengesiz ehsaslar, durulmaz telaşem..

Geçmişe dönülmez pişmanlıklarım,

Çalakalem hayat defterim..

Kabul olmayı bekleyen dileklerim,

Dua saatimde 'sen'li cümlelerim..

İz düşümü alınmaz dönüşlerim,

Bile isteye bekleyişlerim..

Kendime dahi söyleyemediklerim,

Bitmek bilmeyen vazgeçmeyişlerim..

Hüzünbaz Bi ‘Selam’

Bugün yarım kalmışlığıma,

Bi ‘selam’ geldi..

Yazdıklarım, kanıttı yaşanmamışlığa,

Bekledi zamanda ama geçemedi..

Hüzünbaz duygularım dökülürken solmuşluğa,

Yeniden doğuşuma, ölüm gerekecekse..

Hayalden hakikat olacaksa..

İsmin üflenecekse yüreğime..

Tüm yollarım sana çıkacaksa..

Razıyım defalarca yarım kalmaya..

Vaveyla

Saklanmış ışığın gölgesi,

Üvey küskünlüğü, kara..

Defnedilmiş hislerin sessizliği,

Susmaz, duyulur vaveyla..

Hak edilmemiş bir ayrım,

Bahanesi feryat figan..

Rıhtımda bekler neşesi,

Gelebil'sen', kavuşacak;

Bitecek yalnızlıklar..

Bağbozumu Aşklara!

Sulak seralara ekmiştim düşlerimi,

Filizlenirken, köklerini salacaktı ruhum..

Okşarken bakışların tenimi,

Silecekti aşkı, gururum..

Yaşananlar, özlenenlerin kefareti mi?

Nefesler karışır mı, bulunur mu afif duygum?

Bağ'ında büyür mü an'larım, akıllanır mı yüreğim?

Bir tarafım buse'n, bir tarafım uçurum..

Yaşan(a)mayan,

Bağbozumu aşklara!

Esaret

Bazı akşamlar kaybolurum şarkılarda..

Her yer karanlık, yönüm yok çıkmaz sokaklarda..

Sessizlik galip, sensizlik ebedi korkularımda..

Esareti bitirme zamanına var mı daha?

Sen kimsin? 

Nerdesin?

Ne zaman geleceksin?

Çürümüş Sevgisizlik

Duvarlarımı yıkmak kolay değil! 

Solgun ruhumda açılan yaraları sarmak..

Dalıp gidişlerimdeki sadeliği anlamak..

Sarılmanın sıcaklığını hissetmek..

Çürümüş sevgisizliğimin bitkinliği..

Yeniden sevme ihtimalimin bekleyişi..

Hiç kolay değil!

Hem de hiç..

Sessiz bekleyiş zamanı şimdi..

13 Nisan

Bugün o’nun günü, yaş 33!

Soluksuz söylemiştim sen’li cümleleri..

Dudaklarından dökülen ismim; bekler küskün geceleri..

Gaflete düşer, cürmü kadar yanar gönlüm..

Son veda karanlık, tenha; ölüm baki..

Ayrılışında akan yaşlar efsunlu, o an dün gibi..

Ah bu ben! Islağında kaldı duygularım, umutsuz gözleri..

Yaftalanmış benliğim; ve mayalanmış ümitlerim..

Rutubetli Duygular

Naftalin kokulu anılarım, rutubet tutmuş..

Karanlık bir oda, umutlar sandık içine gizlenmiş..

Hayalim bu değil, içimdeki çocuk sergüzeşt istermiş,

Lavanta keselerinde duygularım, unutulmuş..

Güneşin sarkıtlarında an’lar, suya düşmeyi beklermiş..

Ölgün çıkmaz sokaklar; keşkeleri biriktirmiş..

Ne yöne gitse eksik, ne yöne gitse yalnızlaşmış..

Giyotin çaresi; gün doğumu boşa çabalamış..

Yer ben, Gök sen!

Bazen sadece beklemek gerekir..

Gelmeden, veda etmek..

Görmeden, sevmek..

Yaşamadan, hayal etmek..

Bazen sadece susmak gerekir..

Söylemeden, anlaşılmak..

Duymadan, hissetmek..

Olmadan, şükretmek..

Bazen sadece olmayacağını bildiğin duayı dilemek gerekir..

Yer ben, gök sen..

Ve asla kavuşamayacağını bilmek..

Bile bile istemek..

Bazen sadece uzaktan sevmek gerekir..

Sadece sevmek!

Sevi

Gelir misin benimle?

Gece olunca yıldızları sayalım,

Kadehteki şarabın kadifeliği gibi dokun kalbime.. 

Yaşanmamışlıklarımız vursun sahile..

Düşlerimiz karışsın yakamozda, ayılalım..

Gelir misin benimle?

Sen varsın diye unutayım mutsuzluklarımı,

Sen varsın diye hicrete kavuşayım..

Sen varsın diye güneş ısıtmasın..

Nüksederken sevi iliklerimizde,

Gelir misin benimle?

Gölgemden Sev Beni

İnsan tanımadığı birine aşık olabilir mi?

Huyunu suyunu bilmeden, yanabilir mi?

Tek olmadan, yokluğuna alışabilir mi?

Şehirler arası mesafelerde en yakını hissedebilir mi?

Daha önce hiç olmamış gibi sevebilir mi?

Özleyebilir mi, gözlerindeki yansıyan gökyüzünü?

Deniz kokusunda konuştuklarını tekrar tekrar hatrında dinleyebilir mi?

Düşünde görebilir mi ellerini ellerinde?

Anka kuşu, vuslatı bekleyebilir mi?

Evet..

Gölgemden sev beni, karışalım aşkla..

Kül

Sevdamın küllerini serptim,

Bir güvercin kanadına..

Ağır gelirken yükü düşüncelerim,

Pes etmeliymiş bağıra bağıra..

Geç değil eminim,

Bi avuç katran yeter sargılara..

Süklüm püklüm hayallerim,

Yaşadıklarım; teleklerinde, ıslanmış yaşamadıklarıma..

Olurda doğarsa, 

Yeni ve yeniden tutuşursa..

Meczup Rüzgar

Sözlerin ruhumu okşarken,

Benliğim senin..

Suskunluğum, yalnızlığımda eserken,
Yokluğun mahşer, sevgim derin..

Uzaktan duyulan aşk, serde..
Bir sonbahar yaprağı halim; kıyıya vuran,
Kumsal ıssız, haykırışlarım ufuk çizgisinde..

Meczup bir rüzgarım; kaybolan, unutulan..

Olmayana

Alsancak iskelesinde vapuru bekliyordu kadın…

Hafif rüzgarlı hava ile dalgaların ritmi bir olmuş; saçlarının savrulmasına katılıyorlardı sanki.
Dudaklarında "bunca yıl herkesten kaçtın, en sonunda buldum sandın" şarkısını mırıldanıyordu.

Bilemezdi,
O adam hiç var olmadı!

Belki de var olmayacaktı..
Olmayana..

Sensedim

Bilmem kaçıncı şarkı bu,

Kaçıncı şiir gözyaşlarıyla yazılan..

Düğümlenmiş sözler, mürekkebim noksan..

Yokuş aşağı tüm gidişler, buğulu dile gelişler..

Tellerle çevriliydi oysa kalp,

Sesim duyulur mu çarpıntısından?

Gözlerinin rengi, gecenin suskunluğu..

Garip bi duygu!

Ben galiba sensedim..

Sükut-u Meftun

Sevgi istemişti kadın,

Beklentisi; şevkatle kafasını okşayacak bir adamdı..

Sitemi zamanaydı..

Yaş aldıkça takvim yaprakları çağırıyordu o’nu..

Kimsin sen?

Tanımadığım, bilmediğim, beklediğim..

Kimdin sen?

İnsan bir hayali sevebilir mi?

O’na yazabilir mi şiirleri?

Rüyasında onu görebilir mi?

Sen bana hiç yoktun,

Ben sana Sükut-u Meftun..

Kirpik Mesafesi

Gözlerinden uzak değilim,

Bir kirpik mesafesi..

Kahvemin sadeliği, 

Sana yanıklığım..

Çiçeklerim solgun,

Güneş doğmayacak sanki..

Baharım yakın mı?

Gelir mi beklediğim aşk?

Nergisler

Yaz’a hasretim,

Kumun kızgınlığı,

Kumsalların acısı..

Yosunlar yeminli,

Sır, suspus yakamoz..

Ah bi dile gelse,

Kalbim..

Sırra kadem basar duygularım,

Yok olurum..

Yağmurlar yazda kalmaz,

Ormanlar susuz..

Bir nergisleri severim,

Bir de…

Olmayan aşkın, var oluşu bu!

Dehlizlerim..

Hep hoş, hep renkli..

Bu umut hep içimde!

Prangalar

Deniz kokusu,

Dalga sesi,

Huzur..

İçimde bir his, 'yanlış seçim' diyor!

Duygularıma pranga gerek!

Bir esinti,

Fırtına, kıyamet,

Ruhum..

Bir yanım eksik, bir yanım fazla..

Düşlerime pranga gerek!

Kalabalıklar,

Keşkeler, 

Yalnızlığım..

Bana, sen gerek!

Issızlaşmış benliğimdeki merhemim olur musun?

Prangalarımı tozdan çıkarır mısın, sonsuz bulutlara götürür müsün beni?

Lal duruşumdan kurtarır mısın?

Özgürlüğüm olur musun?

Sevdiğim..

Sevgilim..

Her şey çok güzel olacak!

Hiç iyi değilim!

Deneme tahtası misali hayat..

Ya devam edersin yaşamaya, ya yitip gider hayallerin..

Keşkeler kalmasın içinde!

Dene!

Yanıl, yenil!

Kalk ayağa ve devam et!

İnan,

Her şey çok güzel olacak!

(Konyaaltı- Antalya)

Oyuncak

Oyuncağı alınmış bir çocuk gibiyim. 

Ağlıyorum. 

Sadece onu istiyorum, benim olanı! 

Hayatın en acısı bu benim için! 

Daha büyümedim, görmedim zorlukları; aşk acısı yaşamadım henüz…

Kaybetmek, vazgeçmek yok!

Bedelini şimdi mi ödüyorum?

Belki..

Keşke her şey çocukluğumuzda ağladığımız gibi; saf ve temiz duygularla bir oyuncak için olsa..

Sargılar Yarınlara

Gökyüzüne ulaşsam, dokunsam bulutlara..

İç çekişlerim durulur mu?

Seni görsem, kapılsam duygularına..

Nefes alır mı yarım kalmışlığın, biz olur mu?

Zor değil, yok değil!

Sargılar yaralarına..

Bekleyişim, yarınlara!

Sahnedeki Adam

Dün gece; sana o kadar yakın, kalbine uzaktım..

Gözlerini kaçırırken, sözleri(m) şarkılarında,

Daha da saklandı suskunluğum..

İçten içe hissettiğim bu duygu..

O sahnede sen!

Sana aşkla bakan ben!

İzlerken geceyi kaybolmuş duygular..

Dün gece bana şarkılar, 

Bu gece sana şiirler..

Sanrılar

Her sevgi zamanla biter mi?

Geçirilen anlar, verilen sözler..

Dökülen yaşlar, uğruna feda edilen aşk geçer mi?

Garip değil mi canın, an olması..

Yeni bir adım atmaya korkar olmuş kalpler..

Keşkeler…

Sanrılar…

Hep yanım, yanınmış gibi..

Asla!

Aşk yalan!

Sevgi boş!

Ruhum enkazlarda..

Yalnızlığı emek emek büyüttüm..

Şarkılarım, sözlerim o’na.

Kadehler

Başka bir dünyada olur muyduk seninle?

Gönlümdeki yaş, yolumdaki yas ile..

Emanetti hani dudaklarımdaki buse?

Sen kayıp giderken yüreğimden..

Gözlerim sessiz..

Kim kaldıracak bu enkazı?

Caddeler karanlık, 

Sokaklar puslu, 

Gece kör..

Ben seni içimde çok büyütmüşüm..

Gidişin..

Sözlerim lal!

Kadehler hiçliğine..