Mücrim Edalı

Tükenmez sanılan zaman geçiyor..

Kat kat çoğalması gerekirken,

Katlanarak eksiliyor sevgimiz..

İvedi yaşamalı!

Yarınlar dünsüz..

Bugünler mücrim edalı..

Bakışların zindan ederken..

Sen bugünden (tekrar) sev beni..

Güneşin Sarkıtları

Olmaz dediğim oldu,

Gelmez dediğim geldi,

Eğer bu rüyaysa, kimse uyandırmasın beni!

Denizlerim sustu,

İsyanlarım çekildi,

Vuslatım buysa, kimse uyandırmasın beni!

Sevdam mısralara doldu,

Yarım kalan sergüzeştimin beklediğine, değdi..

Güneşin sarkıtlarıysa bu, kimse uyandırmasın beni!

Ferman’ım

Beklemeyi seçmişken,

Bahar gelmiş,

Taçlanmış yüreğim..

Sen’den mırıldanmışken,

Bakışlarını özlemiş,

Yaş’sız artık kirpiklerim..

Umutlarım yalpalanmışken,

Yokluğunuzdan varolmuş,

Kıyına çarpan ilhamım..

Ay geceden eksilmişken,

Sarıp sarmalanmış,

Aşk ola, verile fermanım!

Dudaklardaki Gökyüzü

Zaman gibi sessizsiniz, hep sessiz..

Sizsizliğimde dölledim sevdamı, nedensiz..

Yaşamasakta 'anı' koydum adlarını…

Küllerimin sıcaklığında çöl çiçeklerim..

‘O’na susamışlığınızın farkında mısınız?

Eski söylediklerinizi bekler, işitselliğim.. 

Dudaklarınızdaki gökyüzü uçsuz bucaksız..

Hisler vakitsiz..

SER'den Vazgeçmişliğim

 11 yıl sonra, bugüne...

İnşa ettiğim antik şehirde,

hücrelerim..

Gönlümden geçenler, kıyıya vuran,

korkularım..

Bakışlarına hasretlik halimde,

durgunluğum..

Düşer zamanım en olmazından,

eksikliğim..

Adında geçen hece gibi SER'de(n),

vazgeçmişliğim..

Yetim özlemler çıkmış nazarından,

hayallerim..

Kurak sensizliğim, bizsizliğimden,

bensizliğim..

Temmuz

Bilmem kaçıncı bu hüzün?

Sınandığım son dilek mi bu?

Verdiğim sınavlar bitti mi?

Şansın adı ‘temmuz’ mu?

Peki hayal ettiklerim, olmaz dediklerim..

Biraz daha sabır..

Taş duvarlar arasında açılmış çiçekler yakın…