Sus

Sus.
Sadece dinle yalnızlığın, sesiz haykırışlarını.
Küsme, sana söven cümlelerime..
Onlar alışkın değiller, bırakıp gitmelere..

27/03/2012 12:00

Umut

Geçmişte yaşananları yak, savur..
Acıt canını, kanat yaranı..
Bu son olsun..
Belki nefretlerin son bulur..

27.03.2012 14:20

Söylem

Bu gece kör kütük sarhoşum,
Fazla düşünme yetisi, beni harab ediyor..
Bırak da kanatlarımı uçayım,
Ya da it beni hayatından, boğulayım...

27.03.2012 16:00

Soru İşareti

Anlamlandıramadığım bir duygu bu..
Dert edinmek istiyor, sebep bulamıyorum..
Olmuyor, istesem de ağlayamıyorum.
Ne için bu,hayat yoksunluğum?

27.03.2012 19:19

episode-2

Zamanda bir yerlerde kaybettim seni,
Bıkmadım beklemekten gittin gideli.
Çatlamış ellerimde,eskimeyen suretinin izleri,
Bir türlü, bir araya gelmeyen iki kader çizgisi.

Senden bi haber yaşıyorum şimdi.
Görmezden geldiğim bir hayatım bir de üzerimde tanrı eli.
Yakarıyorum, feryat ediyorum, istiyorum seni...
O'na sığınıyorum, af eder mi beni?


22.05.2012 19:30

Somutlaştırılmış Hayali Karakterler

Bu kadar mıydı hikayem? Son sahneyi oynamadan kapandı mı perde? Son tiradım ne olacak? Ya ana fikir, verilecek mesaj hepsi tirada bağlıydı?
Durun, kapatmayın ışıkları.
Ben buradayım gitmedim!
Bitemez!
Tanrım, gitmişler...

Ama baş rol bendim, ben ölmeden bitmemeliydi bu oyun. O kadar mı kötüydüm bu rolde? Yoksa duygularım mı markeliyordu beni? Mimiklerimden de mi anlaşılmıyordu, ne kadar içten oynadığım? Oysa ben, kendimi oynuyordum; rol yapmadan, yaşadığım gibi.

Gördüğüm gibi, hissettiğim gibi...
Hep kendimi oynadım ben; yok olup, savrulan hayatta.. Sevmeyişimin nedenidir, suretlerdeki görünmezlikleri görmem... Verilen kararlarımın doğru olması, hatalarımı aza indirgememdeki nedendir birazda, yalnızlığım. Söyleyemediğim, gündüz vakti rüya gördüğüm, hayali karakterler yarattığım bir dünyanın içine kimi, somutlaştırabilirdim ki? Korkularım; hayallerimin önüne geçiyor, hissedemediğim duygularımı dinginleştiriyordu hiç olmamışcasına.


22.03.2012 21:14