Bu kadar mıydı hikayem? Son sahneyi oynamadan kapandı mı perde? Son tiradım ne olacak? Ya ana fikir, verilecek mesaj hepsi tirada bağlıydı?
Durun, kapatmayın ışıkları.
Ben buradayım gitmedim!
Bitemez!
Tanrım, gitmişler...
Ama baş rol bendim, ben ölmeden bitmemeliydi bu oyun. O kadar mı kötüydüm bu rolde? Yoksa duygularım mı markeliyordu beni? Mimiklerimden de mi anlaşılmıyordu, ne kadar içten oynadığım? Oysa ben, kendimi oynuyordum; rol yapmadan, yaşadığım gibi.
Gördüğüm gibi, hissettiğim gibi...
Hep kendimi oynadım ben; yok olup, savrulan hayatta.. Sevmeyişimin nedenidir, suretlerdeki görünmezlikleri görmem... Verilen kararlarımın doğru olması, hatalarımı aza indirgememdeki nedendir birazda, yalnızlığım. Söyleyemediğim, gündüz vakti rüya gördüğüm, hayali karakterler yarattığım bir dünyanın içine kimi, somutlaştırabilirdim ki? Korkularım; hayallerimin önüne geçiyor, hissedemediğim duygularımı dinginleştiriyordu hiç olmamışcasına.
22.03.2012 21:14
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder