Yağmur, kahve ve sonbahardı, sen gittikten sonra beni dinlendiren.
Gülüşlerinden arta kalan avuntumlarım..
Hani derdin ya: "sonun olacağım", oldun da..
Hüzün serildi ömrüme, gidişin sonum oldu.
Sır saklamayı bilir misin, ey sevgili?
Sen hiç gitmedin.
Griye bulanmadı ki hayallerim.
Sensiz kalmadım.
Özlemedim seni.
Fotoğraflarına saatlerce bakmadım, evinin önünden geçmedim. Hep oturduğumuz bankta; deniz kokusuyla seni hatırlamadım hiç. Kendi telefon numaram yerine, adım gibi bildiğim; numaranı da hiç söylemedim.
Özlemedim seni.
Yolunu da gözlemedim hiç. Her gelen mesajda, senden gelir ümidiyle bakmadım telefona. Geceleri adını sayıklayarak uyanmadım.
Seni düşünmedim hiç.
06.10.2012 22:22
Gelmedi bakışların,beklemedim oysa gülümsemeni.Alışmamışım ya sana.Hissettirmedi sonbahar,senin soğukluğunu.Özlememişim ya sezdirmedi bahar,senin sıcaklığını.Kuluğa çalınan her ses sen gibi gelmemişti hiç.Onca güzel melodilerin arasından,senle dinlediğim o melodileri mırıldanırken buluvermemişim kendimi.Hiç aramamışım kelimelerimde sözlerimde seni.
YanıtlaSilYanılmışım kaybolan yokluğun bile yoktu hiç...
( Güzel yazı bir parça da ben ekleyim dedim )