Sınırlarım aşılmamalı benim!
Ben olduğum için sevilmeliyim mesela..
Kendi istedikleri gibi olmadığım için yaftalıyorlar oysa..
Buyum, böyleyim!
Hatalarımla, doğrularımla kabul etseler ya?!
Nerde?!..
Bir süre sonra anlatmayı, anlaşılmaya çalışmayı öyle bir bıraktım ki..
Ama tek vazgeçmediğim çizgilerim..
Kimin ne düşündüğü, benim için ne yorum yaptığının bir öneminin olmadığı bir dönem..
Ve bunu sağlayan da kötü tecrübelerin birikmişliği..
Maalesef..
O çizgi aşıldı ve ben de üzerlerini çizdim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder