Kuru sıkı hayatıma işledim, amansız hayallerimi.
Bihaber büyüdüm aşktan, duymadım söylenenleri.
Saklandım kabuğuma, korkuttu dokunmaya çalışan elleri.
Kaçtım gölgelerinden, karaya bürüdüm kendimi.
O muydu gelen, bırakın! Kapatmayın gözlerimi.
Dokunmak istiyorum yüreğine, bitirmek içindeki kederleri.
Hislerim yanıltma beni, ruhum biter mi beklemeleri?
Bir umut mu bu yoksa, platonik aşkın halleri mi?
Gökçen ÖZERGEN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder