Sebepsiz, sonuçsuz bir huzursuzluk var içimde..
Gelenin kalmadığı, gidenin dönmediği içi çırpınışları..
Dinleyenin duymadığı, bakanın görmediği, bağıranın konuşmadığı biri var..
Farkında olamadığım bir tuhaflık..
Özlemlerinin kavuşmadığı, sevgilerinin karşılık bulamadığı, kaybolan biri..
Sorularının çok olduğu, yanıtlarının yok olduğu bir yerde arayışlarının önemsizliğini anlamaya çalışan biri.
Kalabalık bir şehirde, yolda gidenlerin onu görmediği; içinden geçip gittiği insanlara söylemek istediklerini söyleyemeyen biri..
Tek başına bankta oturup, sanki yanında biri varmışcasına saatlerce sohbet eden biri..
Anlatılan masallara inanmayan, gerçek ile hayali karıştıran; 'inception'daki gibi totemi olan biri..
Hayatı tek renkten gören, umut ettiklerinin gerçekleşmeyeceğini anlayan biri..
Taşları bir bir toplayıp, denize tek tek atan; onlardan bir bir kurtulmaya gayret eden biri..
Kırgın halini göstermeyen, hep mutluluk oyunları oynayan, gözyaşlarını hep içine akıtan, insanlarla pek konuşmayan melankolik biri..
Geçmişi düşünmek istemeyen, gelecek ile ilgili 'ARTIK' hayaller kurmayan, "Kim? Ne zaman? Nerede?"
sorularını sormayan hayallerini kaybetmiş biri var..
Biri var.
Hiç sevilmemiş, sevgisine karşılık bulamamış, dalından koparılmış bir çiçek gibi, suya hasret biri...
13.06.11 10:13
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder