Tek Yön

Dün gece eskileri bir bir attım..
Ama kıyamadığım tek şey: O ilk yazdığım 'Seni Seviyorum', cümlesinin olduğu defter..
Yapamadım, atamadım onu. Tek tek çevirmeye başladım sayfaları, her sayfasında sözler, her köşesinde kalpler, her satırında isim(in).. Bir anda defter ıslandı, gözyaşlarım. Adının üzerine düşmüştü: senin yüreğime düştüğün gibi.
O zaman ki saflıkla sevmiyor kimse.. Sevgiler bile çıkar uğruna olmuşken, 'gerçek sevgiyi' bulmak zor.
Bana söylediğin ve yazdığım ilk 'Seni seviyorum', hala aklımda.
Utanırdık birbirimizle konuşurken, yüzümüze bakamazdık. Hitap ederken söyleyecek kelime bulamazdık. O yüzden 'Hayatım' derdik..
HAYATIM!
İşte bunu söylemeyi o kadar çok özledim ki..
Ama olmayacak.
Sen ve ben bir yola girdik ve o yol ikiye ayrıldı.
Sen: bir taraftan gittin,
Ben: diğer taraftan.
Ne U dönüşü var, ne de başka yol ayrımı.
Birbirimize dönmeye yol kalmadı..
Senin yolun ve durakların farklı, benim ki farklı..
Senin gözlerin başkasını görür, benim ki başkasını(!).
Sen 'seni seviyorum' dersin, O(nlar)a, ben söyleyemem..
Sen sırf bir sevgilim olsun diye bir kızla konuşursun, ben yapamam.
Yapamam.
Bunların hiç birini yapamam, ama sen yaparsın.
Öyle güzel rol yaparsın ki..
Öyle güzel doğaçlama yaparsın ki..
Öyle güzel bakarsın ki, aslına bakarsan bakardın ki(!) ben tüm günahlarımı silip, seninle baştan günahlarımı yaşamak isterdim.
Ama hepsi geçmiş zaman..
Kati kararım : Tek yön olan hayatıma devam etmek.. Geri dönüşü olmayan..
10.06.11 09:00