Devam etmek mi, bırakmak mı gerekir böyle bir durumda?
Güçlü gibi görünsem de değilim, olmayacak bir söze kırılıyorum. İnsanlardan sürekli ilgi, sevgi bekliyorum. Bencilce mi davranıyorum yoksa?
Olduğum gibi görünmek yerine, göründüğüm gibi olmaya çalışıp kendimi oyunlarıma alet ediyorum. Sürekli dalavere, sürekli kandırmaca, sürekli Gökçen olmamı engelleyen bir durumu; yeniden, yeni bir olaymış gibi; yeniden yaşamaya çalışıp; kendi kendimi gereksizce rehavete düşüyorum. Herkesin gözündeki güçlü görünen imajı, yitik bir hale getirip; 'Neyin var ?' ' İyi misin?' sorularına mahal veriyorum. Üzerimde e gözler, tuhaf bakışlar, her an tuhaf birşey yapacakmışcasına 'DUR!' diyecek kişilerin davranışları..
Farkındayım, iki yıl önceki Gökçen değilim ve olamam da. Özlediniz ve arıyorsunuz; biliyorum. Ama inanın o iki sene de ben büyüdüm, akıllandım, tecrübe ve ders çıkardım. İyi de oldu hani. Şu an bu yazıları yazabiliyorsam, bu denli konuşabiliyor isem sizinle, bu gerçekten benim için büyük bir olay!
Ağabeyimin yanına gittim geçen ay, beni konuşmamız arasında geçen bir cümlesi çok etkiledi.
"-Bitanem, şu an karşımda iki ay önceki Gökçen yok, hatta onun iki ay öncesindeki Gökçen de yok. Eskisi gibi değilsin, bu iyi bir gelişme. Büyüyorsun."
Biliyorum.
Herşey benim isteklerim doğrultusunda tam olarak gerçekleşmese de ben memnunum şu an ki halimden. Fazlasıyla düşüncelerim değişmiş olsa da, ben her şeyin farkındayım. Yeniden doğmaya başladım, yeni bir adım da atıyorum.
Hayatımda olan gereksiz kişileri çıkarmakla başladım, kendimi soyutladım onlardan. Olması gerekenler yanımda.
Tam anlamıyla yeni Gökçen geldi. Eskilerle boğulmayan, yenilere içten sarılan..
Temmuz 19, 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder