İsimsiz

Yeni bir başlangıç daha!
Yeniden görmek, duymak, hissetmek, sevmek..
Yoruldum..
Baştan, baştan, baştan başlamak..
Gözlerimi son defa, diye kapattığımda : hep başa dönmekten yoruldum.
Denemekten yoruldum, 'son' dediğimin son olmamasından..
Yoruldum..
Sevmekten yoruldum, sevilmekten..
Nedensiz bırakmalarımdan, kaçmalarımdan, korkularımdan yoruldum..
Hayatımda dönüm noktası dediğim an ki mutluluğumun, sadece o anda kalmasından sonra yine üzülmekten yoruldum.
Hayatın beni zorlamasından, verdiğim kararlardan pişmanlık duymaktan yoruldum.
Sürekli bir başlangıç; yaşanmışlıklar, eskiler , yeniler, söylenenler, söylenecekler..
Düşünülecek olan güzel anılar, bakışlar, kelimeler, ilkler..
Bir kez daha mı?
Gerçekten yoruldum!
Her şey güzel giderken, illa bir terslik olup bitmesinden yoruldum.
Yoluma devam edememekten, önüme serilen engellerden, onlarla mücadele etmekten...
Bakmaktan; baktığımı görememekten, gördüğümü sevememekten, sevdiğimi bırakmaktan( zorunda kalmaktan) yoruldum..
Korktum aslında..
Bir kez daha kaybetmekten, tekrar sevmekten korktum.
Bir kez daha sevmeyi denedim, sevdim, unuttum geçmişi.. Ve 'SON'..
Hiç olmayacak, saçma bir sebeple biten bir son..
Yeni bir başlangıca hazır değilim ben, gücüm yok..
Bir kez daha sevebilmişken birini ve anlamsız bir sebepten bitirdiysem bunu: gerek yok.
Bana çok..
Gönderen Gökçen Özergen zaman: Perşembe, Haziran 23, 2011