Yüklerim birer birer biniyor omzuma,
En çok sevmek yoruyor beni, en çokta sevilmek hunharca.
Hiç olmasaydım, hiç tatmasa idim aşk şarabından.
Firari oldum bu aralar aklımdan,
Esip gürlüyorum; dolaşıyorum yalnızlık sokaklarında adım adım...
Bana uzanan her eli, 'o' olduğu umudu ile çarpan kalbimin, her terk edilişindeki kırıklığından bıktım.
Kurduğum hayallerimi, tekrar bir araya getirip yamalamaktan.
Sonrasında onları, içim acıya acıya sarmaktan...
Hayata direnmekten yoruldum, galiba yenik düştüm ben.
Yine de bir umut var içimde, bir yerden yakalayacağım ben o mutluluğu.
15.05.2012 15.52
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder