Çok önemsiyorsun, gereksiz(şey)leri. At kafandan. Önce kendinden başla.
Affet kendini!
Bütün olumsuzluklara rağmen, gülümse! Pollyannacılık oyna. Böyle dene biraz da.
Yapabiliyor musun?
Belki de kendini kaptırır ve gerçekten mutluolursun?
Denemelisin. Uzun zaman alacak ama denemeden bilemezsin. Acı çekip, sürekli mutsuz olmaktansa. Mutluluk oyunu oynayıp, kendini kandırmak daha iyidir.
Kendini rolüne adapte edip, prensini bulursun.
Kendi yazdığın oyunu birlikte oynarsınız, o senin prensin sen onun kül kedisi olursun. Hikayeyi baştan yazarsın, hiç mutsuzluk olmadan. Ne sen ayakkabını kaybedersin ne de o bütün ülkeyi dolaşıp ayakkabının sahibini arar.
Biraz mantık ve kendine güven gerekli, olay bu!
Pazartesi, Nisan 25, 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder